Administrator
Administrator
Dołączył: 10 Sie 2006
Posty: 72
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2 Skąd: Szczecin Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 10:35, 18 Paź 2006 Temat postu: KODEKS PRACY str.4 |
|
|
Art. 95. (skreślony).
Art. 96. (skreślony).
Art. 97. § 1. W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy
pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo
pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego
rozliczenia się pracownika z pracodawcą.
§ 11. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę z
pracownikiem, z którym dotychczasowy pracodawca nawiązuje kolejną umowę
o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o
pracę, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy,
tylko na jego żądanie.
§ 2. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju
wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo
okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do
ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.
Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu
wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na
żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o
wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.
§ 21. Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić
z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie
nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od
zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia
z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.
§ 3. Jeżeli z orzeczenia sądu pracy wynika, że rozwiązanie z pracownikiem
umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem
przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca jest
obowiązany zamieścić w świadectwie pracy informację, że rozwiązanie umowy
o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę.
§ 4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółową treść świadectwa pracy oraz sposób i tryb jego wydawania i
prostowania.
Art. 98. (skreślony).
Art. 99. § 1. Pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody
wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania
niewłaściwego świadectwa pracy.
§ 2. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, przysługuje w wysokości
wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy
jednak niż 6 tygodni.
§ 3. (skreślony).
§ 4. Orzeczenie o odszkodowaniu w związku z wydaniem niewłaściwego
świadectwa pracy stanowi podstawę do zmiany tego świadectwa.
Rozdział II
Obowiązki pracownika
Art. 100. § 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i
starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy,
jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
§ 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:
1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy,
2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku,
3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a
także przepisów przeciwpożarowych,
4) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w
tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na
szkodę,
5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
Art. 101. (skreślony).
Rozdział IIa
Zakaz konkurencji
Art. 1011. § 1. W zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie
może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też
świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz
podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).
§ 2. Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika
zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownika
wyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału I w
dziale piątym.
Art. 1012. § 1. Przepis art. 1011 § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca
i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których
ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o
zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także
okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania
należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3.
§ 2. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 1, przestaje obowiązywać przed
upływem terminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym
przepisie, w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub
niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania.
§ 3. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25%
wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy
przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji;
odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. W razie sporu o
odszkodowaniu orzeka sąd pracy.
Art. 1013. Umowy, o których mowa w art. 1011 § 1 i w art. 1012 § 1,
wymagają pod rygorem nieważności formy pisemnej.
Art. 1014. Przepisy rozdziału nie naruszają zakazu konkurencji przewidzianego
w odrębnych przepisach.
Rozdział III
Kwalifikacje zawodowe pracowników
Art. 102. Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania
pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w
przepisach prawa pracy przewidzianych w art. 771-773, w zakresie nie
uregulowanym w przepisach szczególnych.
Art. 103. W zakresie i na warunkach ustalonych, w drodze rozporządzenia,
przez Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
pracodawca ułatwia pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
Rozdział IV
Regulamin pracy
Art. 104. § 1. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy
oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
§ 2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w
§ 1 obowiązują postanowienia układu zbiorowego pracy lub gdy pracodawca
zatrudnia mniej niż 20 pracowników.
Art. 1041. § 1. Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i
pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w
szczególności:
1) organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie
pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały,
a także w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej i
higieny osobistej,
2) systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe
czasu pracy,
3) (skreślony),
4) porę nocną,
5) termin, miejsce, czas i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia,
6) wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom,
7) rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom
młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego,
7a) wykaz lekkich prac dozwolonych pracownikom młodocianym zatrudnionym
w innym celu niż przygotowanie zawodowe,
obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpożarowej, w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku
zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą,
9) przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracowników
przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.
§ 2. Regulamin pracy powinien zawierać informacje o karach stosowanych
zgodnie z art. 108 z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników.
Art. 1042. § 1. Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z
zakładową organizacją związkową.
§ 2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacją
związkową w ustalonym przez strony terminie, a także w przypadku, gdy u
danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, regulamin
pracy ustala pracodawca.
Post został pochwalony 0 razy
|
|