Administrator
Administrator
Dołączył: 10 Sie 2006
Posty: 72
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Szczecin
Płeć: Mężczyzna
|
 Wysłany: Śro 10:41, 18 Paź 2006 Temat postu: KODEKS PRACY str. 8 |
 |
|
Rozdział II
Urlopy bezpłatne
Art. 174. § 1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu
urlopu bezpłatnego.
§ 2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego
zależą uprawnienia pracownicze.
§ 3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą
przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych
przyczyn.
§ 4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się w przypadkach uregulowanych odmiennie
przepisami szczególnymi.
Art. 1741. § 1. Za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może
udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego
pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu
między pracodawcami.
§ 2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w § 1, wlicza się do okresu
pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego
pracodawcy.
Art. 175. (skreślony).
DZIAŁ ÓSMY
UPRAWNIENIA PRACOWNIKÓW ZWIĄZANE Z RODZICIELSTWEM
Art. 176. Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz tych prac.
Art. 177. § 1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o
pracę w okresie ciąży, a także w okresie urlopu macierzyńskiego pracownicy,
chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez
wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja
związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do pracownicy w okresie próbnym, nie
przekraczającym jednego miesiąca.
§ 3. Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania
określonej pracy albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która
uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu
do dnia porodu.
§ 31. Przepisu § 3 nie stosuje się do umowy o pracę na czas określony
zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej
nieobecności w pracy.
§ 4. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę za wypowiedzeniem w
okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego może nastąpić tylko w razie
ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Pracodawca jest obowiązany
uzgodnić z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową
termin rozwiązania umowy o pracę. W razie niemożności zapewnienia w tym
okresie innego zatrudnienia, pracownicy przysługują świadczenia określone w
odrębnych przepisach. Okres pobierania tych świadczeń wlicza się do okresu
zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
§ 5. Przepisy § 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio także do pracownika-ojca
wychowującego dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego.
Art. 178. § 1. Pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach
nadliczbowych ani w porze nocnej. Pracownicy w ciąży nie wolno bez
jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy ani zatrudniać w
systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 139.
§ 2. Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4
roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach
nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie czasu pracy, o którym
mowa w art. 139, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.
Art. 1781. Pracodawca zatrudniający pracownicę w porze nocnej jest
obowiązany na okres jej ciąży zmienić rozkład czasu pracy w sposób
umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną, a jeżeli jest to
niemożliwe lub niecelowe, przenieść pracownicę do innej pracy, której
wykonywanie nie wymaga pracy w porze nocnej; w razie braku takich
możliwości pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownicę na czas
niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. Przepisy art. 179 § 4-6
stosuje się odpowiednio.
Art. 179. § 1. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą
dziecko piersią przy pracy wymienionej w przepisach wydanych na podstawie
art. 176, wzbronionej takiej pracownicy bez względu na stopień narażenia na
czynniki szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne, jest obowiązany przenieść
pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnić ją na czas
niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.
§ 2. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią
przy pozostałych pracach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie
art. 176 jest obowiązany dostosować warunki pracy do wymagań określonych
w tych przepisach lub tak ograniczyć czas pracy, aby wyeliminować zagrożenia
dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracownicy. Jeżeli dostosowanie warunków
pracy na dotychczasowym stanowisku pracy lub skrócenie czasu pracy jest
niemożliwe lub niecelowe, pracodawca jest obowiązany przenieść pracownicę
do innej pracy, a w razie braku takiej możliwości zwolnić pracownicę na czas
niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do pracodawcy w przypadku,
gdy przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej
pracy przez pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią wynikają
z orzeczenia lekarskiego.
§ 4. W razie gdy zmiana warunków pracy na dotychczas zajmowanym
stanowisku pracy, skrócenie czasu pracy lub przeniesienie pracownicy do innej
pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek
wyrównawczy.
§ 5. Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy
zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia.
§ 6. Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie pracownicy do innej
pracy, skrócenie jej czasu pracy lub zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy,
pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownicę przy pracy i w wymiarze
czasu pracy określonych w umowie o pracę.
§ 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób i tryb wydawania zaświadczeń lekarskich stwierdzających
przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy przez
pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią, uwzględniając zagrożenia dla
jej zdrowia lub bezpieczeństwa występujące w środowisku pracy.
Art. 180. § 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:
1) 16 tygodni przy pierwszym porodzie,
2) 18 tygodni przy każdym następnym porodzie,
3) 26 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy
jednym porodzie.
§ 2. Pracownicy, która wychowuje dziecko przysposobione lub która
przyjęła dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem
rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego,
przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 18 tygodni również przy
pierwszym porodzie.
§ 3. Co najmniej 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego mogą przypadać przed
przewidywaną datą porodu.
§ 4. Po porodzie przysługuje urlop macierzyński niewykorzystany przed
porodem aż do wyczerpania okresu ustalonego w § 1 i 2.
§ 5. Pracownica, po wykorzystaniu po porodzie co najmniej 14 tygodni urlopu
macierzyńskiego, ma prawo zrezygnować z pozostałej części tego urlopu; w
takim przypadku niewykorzystanej części urlopu macierzyńskiego udziela się
pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko, na jego pisemny wniosek.
§ 6. Pracownica zgłasza pracodawcy pisemny wniosek w sprawie rezygnacji z
części urlopu macierzyńskiego, najpóźniej na 7 dni przed przystąpieniem do
pracy; do wniosku dołącza się zaświadczenie pracodawcy zatrudniającego
pracownika-ojca wychowującego dziecko, potwierdzające termin rozpoczęcia
urlopu macierzyńskiego przez pracownika, wskazany w jego wniosku o
udzielenie urlopu, przypadający bezpośrednio po terminie rezygnacji z części
urlopu macierzyńskiego przez pracownicę.
§ 7. W razie zgonu pracownicy w czasie urlopu macierzyńskiego,
pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko przysługuje prawo do
niewykorzystanej części tego urlopu.
Art. 1801. § 1. W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed
upływem 8 tygodni życia, pracownicy przysługuje urlop macierzyński w
wymiarze 8 tygodni po porodzie, nie krócej jednak niż przez okres 7 dni od
dnia zgonu dziecka. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy
jednym porodzie, przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w
wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu.
§ 2. W razie zgonu dziecka po upływie 8 tygodni życia, pracownica zachowuje
prawo do urlopu macierzyńskiego przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka.
Przepis § 1 zdanie drugie stosuje się.
Art. 181. W razie urodzenia dziecka wymagającego opieki szpitalnej
pracownica, która wykorzystała po porodzie 8 tygodni urlopu macierzyńskiego,
pozostałą część tego urlopu może wykorzystać w terminie późniejszym, po
wyjściu dziecka ze szpitala.
Art. 182. Jeżeli matka rezygnuje z wychowywania dziecka i oddaje je innej
osobie w celu przysposobienia lub do domu małego dziecka, nie przysługuje jej
część urlopu macierzyńskiego przypadająca po dniu oddania dziecka. Jednakże
urlop macierzyński po porodzie nie może wynosić mniej niż 8 tygodni.
Art. 183. § 1. Pracownik, który przyjął dziecko na wychowanie i
wystąpił do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania
w sprawie przysposobienia dziecka lub który przyjął dziecko na
wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej
pełniącej zadania pogotowia rodzinnego, ma prawo do 16 tygodni
urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, nie dłużej jednak niż do
ukończenia przez dziecko 12 miesięcy życia. Przepisy art. 180 § 5-7
stosuje się odpowiednio.
§ 2. Jeżeli pracownik, o którym mowa w § 1, przyjął dziecko w wieku
do 1 roku, ma prawo do 8 tygodni urlopu na warunkach urlopu
macierzyńskiego.
Art. 184. Za czas urlopu macierzyńskiego przysługuje zasiłek macierzyński na
zasadach i warunkach określonych odrębnymi przepisami.
Art. 185. § 1. Stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim.
§ 2. Pracodawca jest obowiązany udzielać pracownicy ciężarnej zwolnień od
pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z
ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy.
Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do
wynagrodzenia.
Art. 186. § 1. Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo
do urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat w celu sprawowania
osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia
przez nie 4 roku życia. Do sześciomiesięcznego okresu zatrudnienia
wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia.
§ 2. Pracownik mający okres zatrudnienia określony w § 1, bez
względu na to, czy korzystał z urlopu wychowawczego przewidzianego
w tym przepisie, może skorzystać z urlopu wychowawczego w
wymiarze do 3 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko
18 roku życia, jeżeli z powodu stanu zdrowia potwierdzonego
orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności
dziecko wymaga osobistej opieki pracownika.
§ 3. Rodzice lub opiekunowie dziecka spełniający warunki do
korzystania z urlopu wychowawczego mogą jednocześnie korzystać z
takiego urlopu przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy.
§ 4. Urlopu wychowawczego udziela się na wniosek pracownika.
§ 5. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w 4
częściach.
Art. 1861. § 1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać
umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o
udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu.
Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne
tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także
gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę
bez wypowiedzenia z winy pracownika.
§ 2. W przypadku złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie
urlopu wychowawczego po dokonaniu czynności zmierzającej do
rozwiązania umowy o pracę, umowa rozwiązuje się w terminie
wynikającym z tej czynności.
Art. 1862. § 1. W czasie urlopu wychowawczego pracownik ma prawo
podjąć pracę zarobkową u dotychczasowego lub innego pracodawcy
albo inną działalność, a także naukę lub szkolenie, jeżeli nie wyłącza to
możliwości sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
§ 2. W razie ustalenia, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania
osobistej opieki nad dzieckiem, pracodawca wzywa pracownika do
stawienia się do pracy w terminie przez siebie wskazanym, nie później
jednak niż w ciągu 30 dni od dnia powzięcia takiej wiadomości i nie
wcześniej niż po upływie 3 dni od dnia wezwania.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się także w razie stwierdzenia przez
pracodawcę, że z urlopu wychowawczego korzystają w tym samym
czasie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka; nie dotyczy to
przypadku określonego w art. 186 § 3.
Art. 1863. Pracownik może zrezygnować z urlopu wychowawczego:
1) w każdym czasie - za zgodą pracodawcy,
2) po uprzednim zawiadomieniu pracodawcy - najpóźniej na 30 dni
przed terminem zamierzonego podjęcia pracy.
Art. 1864. Pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu
wychowawczego do pracy na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie
jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed
rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego
kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem nie niższym od
wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikowi w dniu
podjęcia pracy na stanowisku zajmowanym przed tym urlopem.
Art. 1865. Okres urlopu wychowawczego, w dniu jego zakończenia,
wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia
pracownicze.
Art. 1866. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania urlopu
wychowawczego, w tym formę i termin złożenia wniosku w sprawie
udzielenia urlopu, biorąc pod uwagę wymagania dotyczące
zapewnienia normalnego toku pracy w zakładzie pracy, oraz
dodatkowe wymagania dotyczące wniosku o udzielenie urlopu
wychowawczego, w przypadkach określonych w art. 186 § 2 i 3.
Art. 1867. Pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może
złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do
wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w
okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest
obowiązany uwzględnić wniosek pracownika.
Art. 187. § 1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch
półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca
więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut
każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane
łącznie.
§ 2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy
na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6
godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
Art. 188. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w
wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie
od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
Art. 189. Prawo do zasiłku za czas nieobecności w pracy z powodu
konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem regulują odrębne
przepisy.
Art. 1891. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni,
z uprawnień określonych w art. 148 pkt 3, art. 178 § 2, art. 186 § 1 i 2,
art. 1861-1865, art. 1867 i art. 188 może korzystać jedno z nich
Post został pochwalony 0 razy
|
|
